Net na de oorlog, om precies te zijn 20 augustus 1945, besloot een groep Culemborgse jongelui dat er meer met paarden kon gebeuren dan er mee op het land te werken. Zij begonnen het paardrijden als een ontspanning, als een sport te zien. Samen rijden is altijd leuker dan alleen, dus werd er een vereniging opgericht: De Lekzoomruiters. In de eerste dagen wist de vereniging zich gesteund door 21 leden en 1 donateur.

Succes

De lessen werden twee maal per week gevolgd op het terrein in de plantage. Dat deze lessen effectief waren blijkt wel uit het feit dat een jaar na de oprichting er al met een viertal gestart werd in Drumpt. De leden gingen met z’n allen te paard naar de wedstrijden en voor de benodigde spullen ging er een paard met platte wagen mee. Deze wagen kwam echter op de terugweg ook goed van pas voor de ruiters die in de feesttent na de wedstrijd iets te diep in het glaasje hadden gekeken. Kortom gezelligheid was belangrijk!

Actief

In 1952 organiseerde de Lekzoomruiters hun eerste eigen concours. Drie jaar later bestond de vereniging 10 jaar wat wederom gevierd werd met een concours waar 70 ruiters aan deelnamen. Voor die tijd een zeer groot aantal.
Naast de wedstrijden presenteerden de Lekzoomruiters zich ook regelmatig op andere manieren aan het publiek, zo waren ze present om Koningin Juliana te verwelkomen die in 1952 een bezoek aan Culemborg bracht en eveneens in 1991 toen Koningin Beatrix haar verjaardag met een bezoek aan Culemborg vierde. Daarnaast was en is het nog steeds een traditie om bij een huwelijk van de Lekzoomruiters het bruidspaar naar het stadshuis te escorteren.

Brand

Dat de Lekzoomruiters ook donkere dagen mee moesten maken bleek wel in de nacht van 1 augustus 1972. Deze nacht brandde de kantine geheel af en kon de binnenmanege ternauwernood gered worden van de vuurzee. De Lekzoomruiters waren juist zo gelukkig met hun pas 5 jaar oude zelf gebouwde kantine. Echter met vereende krachten werd er binnen de kortste keren een nieuwe kantine gebouwd, zodat diezelfde winter de verrichtingen van de ruiters en amazones weer onder het genot van een drankje, droog zittende gevolg konden hebben.

Ponyclub

Inmiddels was in 1964 de vereniging uitgebreid met een ponyclub, zodat ook de jongsten de sport onder goede begeleiding konden uitoefenen. Verder werd in 1981 de menafdeling toegevoegd, hier rijden sindsdien een groot aantal menners die ook op de wedstrijden tot zeer goede prestaties komen. Zo doen ze bijvoorbeeld mee aan het Nederlands kampioenschap. De menvereniging heeft vanaf het begin tot afgelopen jaar onder instructie gestaan van Jas van de Muyden. Zomer 2000 is hij helaas overleden. Hiermee zijn we een markant persoon binnen de club verloren.

Thomas en Philipien de Hartog

Het echtpaar Thomas en Philipien de Hartog mogen in dit verhaal over de Lekzoomruiters niet ontbreken. Zij vormden sinds jaar en dag de spil van de vereniging. De kantine draaide op volle toeren onder hun hoede en met de feestdagen zorgden zij voor een feestelijk aankleding. Ook de overige voorkomende klussen zoals bakrand schilderen en alles netjes houden waren bij hen in goede handen.